جمع بندی و ارائه الگوی نظری

در مبانی نظری و مطالعات انجام شده در مبحث سبک رهبری، رویکردهای گوناگون مورد توجه قرار گرفته است . مفروضات و چارچوب ذهنی محققان تاثیری اساسی دریافته ها داشته است.

در بعضی از یافته های مطالعات ، بر عوامل موثر بر سبک رهبری توجه شده است و این در حالی است که در بعضی از موارد بر شناسایی سبک های رهبری تاکید شده است.

ر ادامه بحث مدل تلفیقی نظری حاصل از جمع بندی نظرات گوناگون ارائه می گردد. سپس ابعاد مدل نظری با استفاده از یافته های مرور شده تبیین خواهد گردید.

۴-۱- مدل نظری تحقیق

۴-۲- تشریح اجزای مدل

۴-۲-۱- متغیرهای مستقل

۴-۲-۱-۱-  ویژگیهای سازمان

سازمانها از یکدیگر متفاوت هستند؛ سطح آموزش و تخصص زیر دستان ، بزرگی و کوچکی واحد کار، تقسیم بندی جغرافیایی، بزرگ یا کوچک بودن واحد کاری ، وابستگی واحدها از لحاظ داده ها، زمینه ها و تجربه قبلی کارکنان در اخذ تصمیم جمعی ، زمینه و علایق مشترک جمعی ، احساس اطمینان به موثر بودن اعضاء خود مشکل یا مسئله و تصمیم ، عوامل تاثیر گذارنده در سبک رهبری مناسب است . هرسی و بلانچارد می‌گویند که بجز نیازهای کار عوامل دیگری مثل خود رهبر، زیر دستان ، فرادستان ، همکاران و سازمان از عوامل محیطی تاثیرگذارهستند . آنهاعامل زمان را نیز مورد دقت قرارداده اند ( ضمناً عوامل برون سازمانی نیز موثر است).

هریک از متغیر های رهبر ، زیردستان ، فرادستان ، همکاران و سازمان دارای اجزای شخصیت و انتظارات هستند. شخصیت : الگوهای رفتاری پایدار یک فرد که بوسیله دیگران ملاحظه می شود.

انتظارات : اداراک شخصی از رفتار مناسب برای نقش یا مقام خود او و اداراکات شخص از نقشهای دیگران در داخل سازمان (هرسی و بلانچارد،۱۹۸۹).

۴-۲-۱-۲ ویژگیهای رهبر

کیت دیویس ، علی رغم محدودیت های روش مطالعه مدلهای رهبری، از روش ویژگیهای رهبران در ارتباط با رهبری، چهار ویژگی را بر شمرده است :

الف ـ هوش و نبوغ،  ب ـ بلوغ و شخصیت اجتماعی، پ ـ انگیزش درونی و توانائی ارضاء علایق و خواسته ها       ت- طرز تلقی نسبت به روابط انسانی.

۴-۲-۱-۳- ویژگیهای پیروان

هر کارگر یا زیر دستی دارای نظام انگیزش درونی منحصر به فردی است، باخواسته ها، نیازها و علایق مخصوص به آن. بعلاوه انتظارات ، آموزشها و تجارب هر کارگری متفاوت با دیگری است. بنابراین برای مدیر خالی از منفعت نیست که نیروهایی را که برکارکنانش موثر واقع می شود درک کند. با این درک است که مدیر از آن پس قادر خواهد بود ساختار رفتاری خود را چنین ترتیب دهد که موثرترین رفتار را  از  زیر دستان خود استصال نماید