رهبری خدمتگزار

واژه “رهبری خدمتگزار” در سال ۱۹۷۰ توسط رابرت گرین لیف در مقاله ای تحت عنوان “خدمتگزار در نقش رهبر” ابداع شد. ( رابرت کریتنر، ۱۳۸۶،ص ۵۱۸ )

در رهبری خدمتگزار هرم رهبری معکوس خواهد بود چرا که افراد مقدم اند. در مدل “هرم وارونه”، رهبران در پایین هرم سازمانی قرار می‏گیرند و به پیروان خود خدمت می‏کنند. لذا می­توان مدل هرم وارونه را ذات و جوهره رهبری خدمتگزار به شمار آورد. (قلی پور و حضرتی، ۱۳۸۸ص ۲).

مدل رهبری خدمتگزار، اعضای سازمان را به عنوان افرادی که دارای توانایی های کمتری نسبت به مدیر خود هستند توصیف نمی‏کند. بلکه به کارکنان نیز ارزش‏هایی همانند مدیران سازمان‏ها می‏دهد. اعضای  سازمان همگی از شان و منزلت یکسانی برخوردار هستند و همگی به شکلی فعال در مدیریت و تصمیم گیریهای سازمانی مشارکتی فعال دارند(هرسمن،۲۰۰۱، ص ۲۶).

گرین لیف معتقد است که رهبری خدمتگزار بر فلسفه خدمت رسانی استوار می‏باشد و رهبران خدمتگزار، رهبرانی هستند که خدمت‏رسانی به پیروان، برآوردن نیازهای آنها و همچنین توسعه و پرورش پیروان خود را در اولویت نخست قرار می‏دهند. رهبران خدمتگزار توانمند سازی، اعتماد متقابل، روحیه همکاری ، استفاده اخلاقی از قدرت و ارزش خدمت رسانی به پیروان را به هر چیز دیگری در سازمان ترجیح می‏دهند(گرین لیف، ۱۹۷۷، ص ۵۲).