شاگردی کردن در مقابل خوشه چینی!

کافی ست که اراده کنیم در مورد موضوعی مطالب جالب پیدا کنیم. صدها مطلب و ده ها کانال تلگرام در کمتر از چند دقیقه پیش روی ماست. بهترین سخنرانی های بزرگترین افراد، از بهترین دانشگاه های دنیا به راحتی در اختیار ماست. هر روز ده ها مطلب فوق العاده پرمعنا از ماهر ترین افراد به دست ما می رسد. پس دیگر چه نیازی به شاگردی کردن پیش استاد داریم؟ به عبارت دیگر وقتی می توانیم اینچنین خوشه چینی کنیم، چه نیازی به شاگردی کردن پیش استاد داریم؟

سه مکانیزم مهم در شاگردی کردن پیش استاد است که در خوشه چینی نیست.

1. توجه به نیاز خاص ما: خیلی وقتها خودمان نمی دانیم که دقیقا نیاز خاص ما در این مقطع از مسیر حرفه ای مان چیست. یک فوتبالیست خاص شاید پیش و بیش از هر چیز بایستی روی ضربات ایستگاهی تمرکز کند، در حالیکه یک فوتبالیست دیگر بایستی با دویدن استقامت خودش را بالا ببرد. شاگردی کردن پیش استاد به ما کمک می کند که انرژی خود را بر مهارتهایی که ضرروی هستند و اولویت دارند متمرکز کنیم. خیلی وقتها پریدن از مهارتهایی که پیش نیاز هستند به سمت مهارتهای پیشرفته تر نه تنها اثربخش نیست، بلکه صرفا اتلاف توان است. معروف است که در آموزش شنا، تا شما شناور شدن (floating) را به صورت کاملا نهادینه شده فرانگیرید، نبایستی به سایر مهارتها بپردازید.
2. بازخورد دادن: تقریبا تمامی مدلها و تئوریهای یادگیری بر این باورند که دریافت بازخورد دقیق، مشخص و به موقع یکی از ضروریات حرفه ای شدن است. شاگردی کردن پیش استاد این فرصت را فراهم می کند که در خصوص عملکرد خودمان بازخورد بگیریم. هرچند هم که پرتلاش و جدی باشیم، اما اگر بازخورد مناسبی دریافت نکنیم، نه تنها پیشرفتی در مسیر یادگیری نخواهیم داشت، بلکه چه بسا اشتباهات خودمان را تثبیت می کنیم. خوشه چینی، هرچند هم متنوع باشد، فرصت دریافت بازخورد مناسب را برای ما فراهم نمی کند.
3. تمرکز بر عمل: رابطه استاد و شاگردی وقتی که به صورت عمیق شکل بگیرد، به دنبال خودش ما را به سمت اقدامات عملی هدایت می کند. اگر امروز استاد زبان انگلیسی من یک تمرین نگارش انگلیسی به من داده است، طبیعتا من را به این سمت هدایت می کند که این تمرین را انجام دهم. این مکانیزم انتظار اجتماعی (social expectation) در خوشه چینی نیست. صدها کلیپ انگیزشی را هم که نگاه کنیم، لزوما ما را ملزم به اقدام عملی نمی کند. به اصطلاح این کلیپ ها اثرشان الکلی ست، خیلی زود می پرد!

تحلیل حرفه ای
خوشه چینی را صرفا به عنوان «نمک» غذا در نظر بگیریم. اصل غذای یادگیری و حرفه ای شدن ما از مسیر خوشه چینی در فضای مجازی فراهم نمی شود. دست به کار شویم و برای انتخاب و تعامل با استادی حرفه ای اقدام کنیم. غرق شدن در خوشه چینی حتی می تواند انرژی و تمرکز ما را هدر دهد و حس بی نیازی نادرستی را در ما نسبت به شاگردی کردن پیش استاد ایجاد کند. بارها تجربه کرده ایم که مدت طولانی را در کانالهای تلگرامی مختلف مطالب انگیزشی دیده ایم و هیجانی برای تغییر در ما شکل گرفته است. اما بعد از چند ساعت این حس از بین رفته است. یک راه ساده این است که در کنار «کانالهای» تلگرامی مختلف، تمرکز بیشتری بر «گروه های» کوچک و تخصصی داشته باشیم که در آن فرصت تعامل و بازخورد گرفتن را برای خودمان فراهم کنیم.